Hayat dolu ama hayatı dolu dolu yaşayamayan Çocuklar var!

       Evet kimimizin nefes alırken bile of çektiği şu fani yaşamımızda, nefesi derin derin alabilmek için can atanlarımız var..

Onlardan bazıları da çocuklarımız ama lösemi illetine yakalanan çocuklarımız.. Kimi annenin ki onlara anne demek doğru değil;çocuğunu öldürdüğü, kimi annenin ise gözlerinin önünde eriyen çocuğunun hayata tutunmasını sağlamak için çırpındığı gafil bir dünyada yaşıyoruz ne yazık ki..Ağzına takılan bir maskeyle ve kollarında birden fazla morlukla, dökülen saçlarını yerden toplayan çocuklar onlar..Kimi aynaya baktığın da saçına hangi şekli vereceğini düşünürken kimi de aynaya kalemle saç çizer, kaş çizer ama çizer..Mutlu olur kendini aynada görünce ve gözlerinin içi güler..

        Eline iğneyi batırıp kendi kanını kendi verecek kadar cesaretlidir bizler küçücük bir sıyrığa, küçücük bir yaraya dayanamazken..Kimi 5 yaşında, kimi 10, kimi 15 ama hepsinin derdi aynıdır..Birbirlerini anlarlar, empati kurarlar daha o yaşlarında..Gözleri ya kapıdadır ya da camda.Bir dakikalığına da olsa camı açıp ciğerlerine bi dolu hava çekerler ki yetsin o küçücük havasız odalarda onlara, bizlere kocaman evler, bahçeler yetmezken..Tek istedikleri kendi evlerinde kendi yataklarında, kablolara bağlı kalmaksızın,sağa sola dönerek, kolunu yastığın altına sokup 'ateşim çıkacak' korkusu olmadan uyumak umarsızcasına..Okula gitmek, top oynamak, resim çizmek, oyun oynamak, televizyon izlemek, ödev yapmak..ama "yorulmadan"..Nerden bilebiliriz ki bizim giydiğimiz kazakları onlar giydiklerinde, onların omuzlarına kocaman bir yük olduğunu ya da dökülen saçlarını şapkayla kapatma isteklerine karşın şapkanın onların o küçücük yorgun bedenlerine büyük geldiğini..Ya biz her türlü meyve sebzeyi yerken onların sadece muzu, karpuzu, kavunu (Kabuklu meyve ve sebzeleri) yediğini, bıktıklarını bile bile..Dedim ya, onlar hayat dolu ama hayatı dolu dolu yaşayamayan, nefes alırken bile korkan çocuklarımız.. 

            Onları yalnız bırakmayın, çünkü sizin kıymetini bilmediğiniz bi gülüşünüz onlara nefes olur..

ONLARI YALNIZ BIRAKMAYIN!!!...